تشویق کودکان به داشتن خط خوب آن هم توسط اولیاء، بیشترین تاثیر را بر روح و روان آنها دارد؛ شاید چیزی شبیه معجزه!

یکی از مواردی که حائز اهمیت می‌باشد «انتخاب مربی» است. بعضی از والدین به دنبال یک خوشنویس مسلط برای آموزش به فرزندانشان هستند درحالی که سبک تدریس وشیوه ی نوین آموزشی نکته ایست که بسیار مهم است. هنر خوشنویسی بخاطر نوشتن‌های تکراری و ظرافت‌هایی که دارد هنر جذابی برای بچه ها نیست؛ لذا یک مربی باید بداند که چگونه با بچه ها ارتباط برقرارکند و قوانین خط رابه چه شکلی آموزش دهد تا دانش آموزان از حضور در کلاس لذت ببرد. پرداختن به داستان‌سازی یکی از بهترین شیوه‌ها می‌باشد که متاسفانه خوشنویسانی که هنوز به صورت سنتی آموزش می دهند به ندرت توانسته اند کودکان را به این هنر جذب کنند و بیشتر مخاطبین شان، گروه بزرگسال هستند و لذا اعتقاد بر این است که مربی خوب باید این توانایی را داشته باشد که همه‌ی دانش آموزان را بصورت یکنواخت به نوشتن باخط زیبا علاقمند کند و تنها به مستعدین بسنده نکند.

آموزش خوشنویسی به دانش آموزان در سنین دبستان، دشوار و از طرفی خیلی لذتبخش است. چرا که یک مربی خلاق، باید بتواند شیوه‌های مختلف را برای علاقمند کردن کودکان بکار ببرد. داستان سازی یکی از آن روش‌هاست که وی می‌تواند برای هرکدام از حروف الفبای فارسی داستانکی بسازد که در ذهن کودک ماندگار شود به عنوان مثال در مورد حرف «واو»: برای اینکه به دانش آموز بیاموزیم که این حرف هیچوقت زیر خط زمینه نوشته نمی‌شود این گونه عنوان می کنیم: «بچه های عزیز “واو” مثل آن آدم‌های محترمی است که همیشه مورد احترام آدم ها قرار می‌گیرد و در بالای مجلس (خط زمینه) قرار می‌گیرد و به همین خاطر ما نیز همیشه آن را بالای خط زمینه می‌نویسیم حتی اگر به حرفی متصل باشد و مثال‌هایی از این قبیل برای همیشه در ذهن کودک ماندگار می‌شود.

یا مثلا در مورد حرف « ر» که در خط نستعلیق به سه شکل مختلف نوشته می‌شود. یا حرف «د» وقتی که به حرفی متصل می شود شبیه « ر» نوشته می شود. یا نوشتن «ب» که شبیه قایق است و … همه این حروف دارای داستانک‌هایی است که یک مربی می‌تواند با خلاقیتی که دارد سناریوی جذابی از آنها بسازد. حتی می‌شود بعضی از حروف یا کلمات را برای ساده نوشتن تشریح کرد.

هنر می‌تواند روحیه‌ی زیباشناسی را در انسان پرورش دهد و در تقویت روح خلاق موثر باشد. علاوه بر این می‌توان با گنجاندن درس‌های هنری در برنامه ی درسی دانش آموزان، موفقیت آنان را در ریاضیات، خواندن و نوشتن افزایش داد. به کمک هنر می‌توان دانش آموزان را به خوب دیدن و تفکر وتدبیر در زیبایی‌ها وادار کنیم.